Mak aku cite, mase kecik dulu2 aku suke jalan pastu jatuh longkang…. Longkang pun takla besar, longkang yang rendah je la…. Tapi semalam ade satu peristiwa yang betul2 buat kiorang sekkeluarga trauma, panik, takut.... ish macam2 perasaan....
semalam kitorang pegi makan dekat Restoran Ruang Damai yang dekat dengan Econsave tu.... kat situ kan tak banyak kedai bukak lagi.... mase kitorang tengah makan, imran biasela tunjuk macho dan hero la.. lepas die dah makan sume tu, die pun kuarla dari kedai makan tu.... adik die ape lagi ikut la sekali.... aku pun terberhenti makan terus ikut diorang... aku jerit kat imran jangan pegi jauh2..... restoran tu macam kat tengah2 pastu kedai lain sumenye tak bukak... imran dengan ikhwan pegi sampai hujung kedai belah kiri nak menghala ke Econsave tu..... aku pun mengekor la diorang sambil tinggi2 kan suare....
tak lame tu ade nampak kat longkang tu ade lubang... lubang antara besi dengan batu... aku pun macam Alamak.... LUBANG!!! aku pun cepat2 berlari dekat ikhwan yang tengah main2 tu.... ikhwan selalunye bile nampak aku kejar die.... die akan berlari tinggalkan aku, kite macam main kejar2 la... tapi semalam die pegi ke arah aku... to be exact ke arah lubang yang die boleh masuk tu....
aku pun berlari giler2 punye lari.... aku baru nak sambut die.... bape cm je lagi pastu DUSH!!! ikhwan terus masuk dalam lubang tu n terus ke longkang yang empat segi besar tu.... kat dalam tu memang ade air tapi aku tak tau kedalaman die cemane..... imran ade dekat situ... aku jerit kat imran "IMRAN, CEPAT PANGGIL ABAH, CEPAT IMRAN, PANGGIL ABAH".... imran pun berlari pegi ke restoran terus jerit kat abah die... "ABAH, ADIK MASUK LONGKANG!!!"
sementara tunggu suami datang, aku tengok ikhwan, merangkak - rangkak ikhwan dalam tu.... Ya Allah selamatkan la anak aku.... aku angkat besi penutup tu, memang tak terangkat, aku nak angkat batu memang lagi tak terangkat sebab berat giler.... aku nak masuk kat lubang tu memang tak muat.... aku jerit panggil suami aku.... ikhwan memula jatuh memang nangis, pastu die dah senyap dah tapi merangkak rangkak.... suami datang berlari2 dengan tauke restoran tu, kitorang kenal abang tu.... suami terus terjun kat dalam tu terus die tangkap ikhwan.... tapi suami still tak boleh kuar ngan ikhwan..... nak angkat besi tu tak boleh, pastu abang restoran tu kate yang besi tu dah letak skru sebab taknak kene curik... no wonder la tak boleh nak angkat.....
pastu suami mintak tolong orang2 yang ade kat situ tolong angkat batu kat belakang suami tu..... orang2 lelaki tu angkat la dalam 3 orang kot nak angkat batu tu.... memang berat... patutla aku tak dapat nak angkat... cemane la tenaga orang pompuan nak angkat batu penutup longkang tu kan..... yang aku boleh buat menjerit name suami dengan sambil tengok ikhwan kat dalam longkang besar tu... Ya Allah ngerinye...
bile batu tu dah dapat angkat... suami bagi ikhwan dekat orang yang tolong angkat batu tu pastu budak tu bagi dekat aku..... ikhwan mase tu tak nangis... die macam terpinga - pinga... lepas dah ucapkan TERIMA KASIH dekat budak2 restoran yang tolong tu aku terus bawak ikhwan pegi balik ke restoran ruang damai tu.... abang restoran tu kate pegi la bawak budak ni mandi.... aku tanye abg tu takde paip kat luar ke sebab kotor dengan air longkang menitik2 lagi... abang tu kate takpela bawak je la mandi...
nasib baik ade bawak baju spare.... kitorang ke mane2 memang ade bawak beg hitam keramat tu..... walaupun hanye pegi makan..... aku pun bawakla ikhwan pegi kat toilet restoran tu.... terus aku mandikan ikhwan... sabun memang takde... pakaila sabun basuh tangan tu...... ikhwan suke la mandi n main air... macam takde ape2 yang berlaku je.... kat pinggang ikhwan belah kiri memang ade merah2 n calar2.... sebab tergesel dekat longkang tu... Ya Allah cemane la rasenye jatuh setinggi tu.... tinggi jugak la dari tempat die jatuh sampai ke tempat landing tu... takutnye aku nak ingatkan balik.... :(
lepas dah mandikan tu.... aku dan suami terus bawak ikhwan pegi klinik takut ape2 yang berlaku kan.... doktor kate nasib baik tak jatuh kepala dulu... kalau tak, kalau ikhwan pengsan dalam tu, mau muke die terbenam kat dalam air longkang tu.... YA Allah.... mintak dijauhkan sampai bile2... suami terus cakap dah taknak makan luar dah, lepas nie, kalau terase nak makan luar terus tapau pastu makan kat umah, lagi selamat..... kite pun tak risau.....
tu la peristiwa yang buat kiorang sekeluarga trauma.... memang accident happens, malang tak berbau.... tapi bende yang jadi tu la buat kite lebih berhati2 di mase akan datang.... bukan kitorang tak jage anak ye.... tapi bile aku terperasan lubang tu, aku cepat2 dapatkan anak aku..... kalau aku tau lubang tu memang ade kat situ, memang kitorang tak makan kat situ pun.....
suami aku memang marah betul kat imran.... tapi bile suami cakap nak marah lebih2 pun tak boleh sebab imran pun kecik lagi..... IMRAN MEMANG SAYANG ADIK DIE.... memang tak dapat nak nafikan tapi mase tu imran memang tak bape nak dengar cakap aku n die suke adik die ikut ape yang die buat..... so jadila camtu.... tapi aku pujuk suami, aku cakap kalau imran takde tadi sape yang nak pegi panggilkan suami kan.... aku tak dapat de nak tinggalkan ikhwan sorang2 kat longkang tu..... imran terkejut n still dengar cakap aku suh pegi panggilkan abah die....
lepas peristiwa semalam.... aku selalu dengar imran cakap kat adik die.... ADIK, JANGAN JATUH LONGKANG LAGI YE.... sedih pulak aku dengar... aku tau die macam rase bersalah n takut kehilangan adik die..... :(